Verhalen
Deze verhalen, dóór en óver leuKtisten, laten zien hoe het is om met leuKtisten om te gaan. Ook lees je over de uitdagingen die ze tegenkomen en de waardevolle momenten van verbinding en begrip.
Deze verhalen, dóór en óver leuKtisten, laten zien hoe het is om met leuKtisten om te gaan. Ook lees je over de uitdagingen die ze tegenkomen en de waardevolle momenten van verbinding en begrip.
De verhalen door leuKtisten bieden een uniek inzicht in hoe zij de wereld ervaren vanuit hun behoefte aan logisch, ethisch en universeel handelen. Deze persoonlijke verhalen laten zien hoe leuKtisten omgaan met uitdagingen en harmonie zoeken in hun relaties en omgeving.
Ik merk dat mijn leven harmonieus is als ik mensen om me heen heb die mijn waarden begrijpen. Zij handelen vanuit respect en empathie, zoals ik dat ook probeer te doen. Laatst had ik een mooi gesprek met een vriend, waarin we het hadden over hoe onze daden invloed hebben op de mensen om ons heen. Hij begreep meteen hoe belangrijk het is om iedereen te behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Dit gaf me veel rust en bevestigde dat ik op het juiste pad zit. Samen bouwen we aan een omgeving waarin we elkaar versterken en ondersteunen. Het is fijn om mensen om je heen te hebben die het Karmische Pad van De Gulden Regel volgen. Dit geeft me het gevoel dat ik niet alleen sta in mijn kijk op de wereld.
Sophie, 25 jaar, Amsterdam
Soms voel ik me anders dan mijn vrienden. Ik wil dat we allemaal respectvol met elkaar omgaan. Tijdens een les over pesten zei ik dat het belangrijk is om iedereen te behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Mijn klasgenoten knikten en dat maakte me blij. Na school sprak ik met mijn beste vriendin. We willen dat iedereen zich fijn voelt op school. Daarom maken we posters met teksten zoals “Wees vriendelijk.” Ik merk dat als we onze waarden delen, anderen ook veranderen. Het voelt goed om te weten dat ik niet alleen ben. Samen kunnen we zorgen voor een school waar iedereen zich leuk voelt. Dat is het Karmische Pad van De Gulden Regel dat ik wil volgen.
Tom, 13 jaar, Amsterdam
Soms voelt het alsof de wereld niet voor mij is gemaakt. Ik zie alles door een lens van logisch, ethisch en universeel handelen, maar vaak lijkt niemand zich daar druk om te maken. Mensen maken keuzes zonder na te denken over de gevolgen voor anderen of voor de natuur. Dat frustreert me diep. Ik probeer uit te leggen hoe belangrijk het is om universeel te denken, maar het lijkt alsof ik steeds tegen muren aanloop. Mijn vrienden zeggen dat ik te streng ben, maar ik wil gewoon dat dingen eerlijk zijn. Het is eenzaam om te voelen dat je de enige bent die deze waarden belangrijk vindt. leuKtisme zou een kracht moeten zijn, maar op dagen zoals deze voelt het meer als een last.
Jasper, 34 jaar, Wijk bij Duurstede
Elke dag op kantoor probeer ik mijn team te helpen met heldere, logische oplossingen. Ik merk vaak dat anderen dingen over het hoofd zien die voor mij vanzelfsprekend zijn. Laatst hadden we een belangrijke vergadering en de projectplanning liep vast. Terwijl iedereen door elkaar praatte, stelde ik een simpel stappenplan voor, gebaseerd op feiten en prioriteiten. Mijn collega’s waren verbaasd over hoe snel het probleem opgelost werd. Ik kreeg veel complimenten en voelde me eindelijk begrepen. Ik heb het gevoel dat mijn manier van denken, die logisch en gestructureerd is, een positieve bijdrage levert aan de organisatie. Het maakt me trots dat ik met mijn inzichten écht kan helpen om de juiste beslissingen te nemen, voor nu en in de toekomst.
Fatima, 29 jaar, Rotterdam
Op mijn werk voel ik me vaak onbegrepen. In een vergadering probeerde ik mijn team duidelijk te maken dat we op de lange termijn problemen zouden krijgen als we zonder logische planning verdergingen. Ik legde uit dat we meer moesten nadenken over de gevolgen van onze acties, voor iedereen, ook voor onze klanten. Maar mijn collega’s dachten alleen aan de korte termijn en vonden mijn ideeën niet praktisch. Het voelt alsof ze mijn focus op logica en universaliteit niet serieus nemen. Ik wil bijdragen aan een betere, rechtvaardige organisatie, maar ik merk dat ze liever doorgaan zonder echt na te denken. Dit zorgt ervoor dat ik me steeds meer geïsoleerd voel op mijn werk.
Lars, 61 jaar, Groningen
Mijn leven in de buurt is goed. Mensen begrijpen hoe belangrijk logica en eerlijkheid voor mij zijn. Wanneer er problemen zijn, lossen we die op met duidelijke gesprekken en respect voor elkaar. Laatst hadden we een discussie over hoe we ons afval konden scheiden. Iedereen luisterde naar mijn ideeën omdat ik altijd probeer na te denken over wat goed is voor ons allemaal en voor de toekomst. We besloten samen een betere oplossing te vinden en nu is onze buurt schoner en milieuvriendelijker. Door respect en wederzijds begrip, kan ik mijn leven leiden zoals ik dat graag doe: eerlijk, logisch en in balans met alles en iedereen.
Chloe, 22 jaar, Haarlem
Soms voelt het alsof ik niet in deze wereld pas. In mijn buurt nemen mensen vaak beslissingen zonder na te denken over de gevolgen voor anderen of voor de toekomst. Onlangs besloot de buurtvereniging om een parkeerplaats aan te leggen, terwijl ik voorstelde een speeltuin te maken. Mijn idee werd genegeerd, zelfs al legde ik logisch uit hoe dit beter zou zijn voor de kinderen en het milieu. Ik voelde me buitengesloten, alsof mijn zorg voor het welzijn van de buurt niet werd gewaardeerd. Dit soort situaties laat me soms twijfelen of ik wel echt deel uitmaak van deze gemeenschap.
Luca, 32 jaar, Rotterdam
Deze verhalen gaan over mensen die dagelijks omgaan met leuKtisten. Ze delen hun ervaringen over hoe het is om te leven en werken met iemand met leuKtisme. Begrip en uitdagingen wisselen elkaar af.
Ik heb altijd van mijn broer gehouden, maar soms vond ik het lastig om hem te begrijpen. Hij moest altijd alles heel logisch benaderen en ik begreep dat niet altijd. Maar sinds hij vertelde over leuKtisme, snap ik hem veel beter. Hij legde uit hoe belangrijk logisch, ethisch en universeel handelen voor hem zijn. Dat gaf me inzicht in waarom hij altijd zo rechtlijnig dacht en deed. Ik begon te zien hoe hij juist met zoveel zorg naar de wereld kijkt, naar alles en iedereen, nu en in de toekomst. Het was alsof er een last van onze schouders viel. Nu kunnen we veel beter met elkaar praten en genieten van elkaars gezelschap, zonder dat ik het gevoel heb dat ik hem niet begrijp.
Shaniqua, 40 jaar, Apeldoorn
Toen ik hoorde over leuKtisme, dacht ik dat het zou helpen om mijn vriend beter te begrijpen. Maar het leek alles alleen maar moeilijker te maken. Hij begon steeds meer te praten over logica en ethiek, maar dat voelde vaak koud en afstandelijk. Ik miste de warmte en spontaniteit in onze relatie. Het leek alsof hij alles wat ik deed, analyseerde vanuit zijn logische wereld en ik voelde me daar niet thuis. Zijn focus op wat juist en ethisch was, zorgde ervoor dat kleine dingen in ons dagelijks leven grote problemen werden. Uiteindelijk besefte ik dat we elkaar niet meer begrepen.
Ties, 31 jaar, Leiden
Op mijn werk ontmoette ik Anna, mijn manager en zij maakte direct een verschil. Ze begreep dat ik mijn beslissingen baseer op wat ethisch juist voelt. Bij elke taak vroeg ze niet alleen hoe ik iets ging doen, maar vooral waarom. Ze stond stil bij de impact van ons werk op anderen en moedigde me aan om altijd de ethische weg te kiezen, zelfs als dat langer duurde. Voor het eerst voelde ik me niet anders, maar juist iemand die iets waardevols bijdroeg. Anna gaf me de ruimte om beslissingen te nemen die niet alleen goed zijn voor de organisatie, maar ook voor de mensen die we dienen. Dat maakte dat ik niet alleen beter werk kon leveren, maar ook met trots en voldoening naar huis ging.
Milan, 36 jaar, Uithuizen
Samenwerken met iemand die leuKtisme heeft, valt me zwaar. Hij eist dat alles precies klopt en volgens vaste principes gebeurt. Vaak voelt het alsof er geen ruimte is voor creativiteit of improvisatie. Alles moet logisch en ethisch verantwoord zijn, maar dat maakt het soms ingewikkeld om snel te schakelen in onze drukke werkomgeving. Hij kan niet goed omgaan met onverwachte situaties en dat zorgt voor frustraties bij het team. Ik begrijp dat hij alles logisch wil aanpakken, maar ik vind het moeilijk om daarmee om te gaan als er haast is. Dit zorgt soms voor spanning.
Nigel, 28 jaar, Arnhem
Ik had nooit van leuKtisme gehoord totdat ik Tom leerde kennen in onze buurt. Eerst vond ik hem een beetje afstandelijk, maar al snel merkte ik hoe helder hij kon denken. We zaten samen in de buurtcommissie en hij bracht altijd logische oplossingen die iedereen hielpen. Wanneer discussies chaotisch werden, bleef Tom rustig en gaf hij structuur aan onze gesprekken. Ik merkte dat hij ethiek belangrijk vond; elke beslissing moest eerlijk en goed voor iedereen zijn. Zijn kijk op de wereld heeft ons als buurt veel meer verbonden gemaakt. Door Tom ben ik gaan begrijpen hoe waardevol het is om altijd het grotere plaatje te zien, niet alleen voor nu, maar ook voor de toekomst. Tom leert ons niet alleen te denken aan onszelf, maar aan het welzijn van de hele gemeenschap.
Daan, 30 jaar, Eindhoven
In ons voetbalteam speelt Erik, die leuKtisme heeft. In het begin vond ik het lastig met hem om te gaan. Hij leek zich zo vast te klampen aan de regels en tactieken, dat het spontane plezier van het spel soms wegviel. Als iemand afweek van het plan, werd hij direct boos, alsof alles perfect moest zijn. Zijn ethische kijk op hoe we met elkaar omgingen voelde soms streng en afstandelijk. Ook al bedoelde hij het goed, het leek alsof hij niet zag dat voetbal ook om plezier en vrijheid gaat, niet alleen om logica en structuur. De sfeer in het team werd soms gespannen, omdat we ons minder vrij voelden om gewoon te spelen en te genieten.
Ahmed, 37 jaar, Hilversum